000 | 01576nam a2200193 i 4500 | ||
---|---|---|---|
997 | 0 | 0 | _e2 |
007 | ta | ||
008 | 200217s2020 sp e 000 f glg d | ||
017 | _aVG 42-2020 | ||
020 | _a9788491216445 | ||
080 | _a821.134.4-31"20" | ||
100 | 1 |
_aNeira Cruz, Xosé Antonio _d(1968-) _922199 |
|
245 | 1 | 0 |
_aVeleno de tinta impresa _c/ Xosé A. Neira Cruz |
250 | _a1ª ed. | ||
260 |
_aVigo _b: Xerais _c, 2020 |
||
300 |
_a111 p. _c; 23 cm |
||
490 | 0 |
_a(Narrativa _v; 455) |
|
520 | 3 | _aElvira Morales, unha moza nacida a finais do século XIX, acaba de rematar os estudos de maxisterio e toma a decisión de apostar polo seu soño de traballar como xornalista nunha sociedade en que ese cometido está reservado para os homes. Con todo, a sociedade coruñesa da época foi berce de figuras femininas que constitúen un referente para a reivindicación e o exercicio dos dereitos profesionais das mulleres: Fanny Garrido, Emilia Pardo Bazán, Sofía Casanova... Un día, a protagonista coñece a Miguel Sawa, que acaba de chegar á Coruña para dirixir o xornal La Voz de Galicia, e decide dar un paso adiante. É o intre en que as novas máquinas, as linotypes, imprimen importantes cambios na composición da prensa e a sociedade coruñesa se debate entre o tradicionalismo e a apertura a novas ideas. Nese contexto, apoiada pola súa compañeira Herminia, a linotipista, e tamén pola súa amiga María Barbeito, Elvira Morales ten que atopar o seu futuro. Veleno de tinta impresa, de Xosé A. Neira Cruz, é unha homenaxe ás pioneiras que abriron camiño. |